ความหมายบทสวดพาหุง บทที่ 1 บทสวดพาหุง เป็นบทสวดสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ที่นำเอาเหตุการณ์ต่างๆ ที่พระพุทธเจ้าทรงผจญและชนะมาร รวมไว้ในคาถานี้ เป็นชัยชนะที่ไม่ได้ใช้พละกำลังหรือปาฏิหาริย์ แต่อยู่เหนือมารผจญทั้งหลาย โดยใช้ธรรมะและความอดทนอดกลั้น เป็นบทสวดมนต์ที่มีค่ามากที่สุด มีผลดีที่สุด เพราะเป็นชัยชนะอย่างสูงสุดของพระบรมศาสดา จากความไม่ดีของมารทั้ง 8 ประการ ซึ่งบทนี้จะกล่าวถึงบทที่ 1 ชัยชนะเหนือศัตรูหมู่มาก
พาหุงมหากา ความหมายบทสวดพาหุง บทที่ 1
บทที่ 1 ชัยชนะเหนือศัตรูหมู่มาก (ทานบารมี)
พาหุง สะหัสสะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง ครีเมขะลัง อุทิตะโฆระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
กล่าวถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้าที่มีต่อกองทัพพญามารในคืนวันตรัสรู้ เป็นการต่อสู้ระหว่างพระพุทธเจ้ากับศัตรูหมู่มารผู้มีอิทธิฤทธิ์และมีจำนวนมาก
เมื่อครั้งพระพุทธองค์ทรงบำเพ็ญเพียรเพื่อตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงผจญกับเหล่าพญามารทั้งหลาย พญามารผู้มีฤทธิ์สามารถเนรมิตแขนได้ตั้งพัน มีอาวุธครบมือ ขี่ช้างชื่อครีเมขละ พร้อมทั้งเสนามารมากมายทั่วสารทิศ น่าสะพรึงกลัว พญามารได้ออกอุบายต่างๆ นานา เพื่อให้พระพุทธองค์ทรงเกิดกิเลสตัณหา แต่พระพุทธองค์ก็ไม่ยินดียินร้าย ทรงระลึกถึงพระบารมีทั้ง 10 ประการที่ทรงบำเพ็ญแล้ว ทำให้ไม่มีสิ่งใดสามารถทำร้ายพระองค์ได้ พญามารออกปากขับไล่ให้ลุกจากบัลลังก์ อ้างว่าเป็นของตน พระพุทธองค์จึงตรัส “ขอให้วสุนธราเป็นพยาน” หลังจากสิ้นเสียงก็เกิดแผ่นดินสั่นสะเทือน ปรากฎเป็นพระแม่ธรณีขึ้นเพื่อเป็นสักขีพยาน และเพื่อแสดงให้เห็นถึงกุศลที่พระพุทธองค์ได้ทรงบำเพ็ญมา พระแม่ธรณีได้บิดเอาน้ำที่พระองค์ทรงกรวดลงสู่พื้นดิน น้ำจากมวยผมมีมากจนท่วมพัดเหล่ามารให้พินาศไป และยอมแพ้ต่อความดีของพระพุทธเจ้า
