วัดพระนอน 600 ปี วัดพระนอน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ตั้งอยู่ห่างจากวัดใหญ่ชัยมงคล ประมาณ 1.5 กิโลเมตร มีพระนอนองค์สำคัญอีกแห่งของเมืองอยุธยา เดิมเป็นพื้นที่รกร้างอยู่กลางทุ่ง แต่ได้พบพระนอนขนาดใหญ่ถูกทิ้งร้างมีหญ้าปกคลุม ชาวบ้านในบริเวณนั้นจึงช่วยกันถางหญ้าดูแลรักษา เพราะเห็นว่าองค์พระนอนมีลักษณะงดงาม
พบพระนอนเก่าแก่ วัดพระนอน 600 ปี วัดพระนอน
วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 ชาวบ้านได้แจ้งกับสื่อว่าพบพระนอนขนาดใหญ่ถูกทิ้งร้างและได้ถางหญ้าที่องค์พระอยู่เป็นประจำ อยากให้เจ้าหน้าที่เข้ามาบูรณะพระนอนให้มีความสมบูรณ์ เพราะมองว่าเป็นพระพุทธรูปที่งดงาม เพื่อให้ประชาชนได้สักการะบูชาและศึกษาประวัติศาสตร์ เนื่องจากบริเวณโดยรอบยังมีวัดเก่าแก่อีกหลายวัด
ผู้เกี่ยวข้องเดินทางไปตรวจสอบ พบว่าองค์พระนอนอยู่ในสภาพชำรุดหักพัง แต่ยังคงความสวยงาม มีสันจมูกและดวงตา และที่สำคัญคือกลางพระอุระเป็นช่องกลวง โดยปกติมักเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ หรือพระพุทธรูปสำคัญขนาดเล็ก คาดว่ามีคนนำออกไปแล้ว ความยาวขององค์พระทั้งหมดประมาณ 10 – 15 เมตร
ประวัติจากการสันนิษฐาน วัดพระนอนมีอายุกว่า 600 ปี สร้างในสมัยอยุธยาตอนกลาง ช่วง พ.ศ. 1900 – 2000 บูรณะต่อเนื่องหลายสมัย แต่ไม่พบบันทึกประวัติการสร้าง มีการสำรวจเบื้องต้นภายในวัด เป็นพระนอนที่มีความงดงามองค์หนึ่งในสมัยกรุงศรีอยุธยา วัดนี้ถูกจัดอยู่ในกลุ่มโบราณสถานอโยธยา
หลังจากนั้น องค์พระนอนได้รับการบูรณะโดยกรมศิลปากร จนมีสภาพที่เห็นในปัจจุบัน นามว่า “พระพุทธศรีอยุธยาประชาพิทักษ์” และสร้างศาลาครอบองค์พระ วัดได้รับการปัดกวาดดูแลรักษาเป็นอย่างดีจากชาวบ้านบริเวณนั้น กรมศิลปากรได้ทำแผนปรับปรุงบูรณะเพื่อให้เป็นจุดสนใจของนักท่องเที่ยวอีกจุดหนึ่ง